Puszcza Augustowska
To jeden z największych kompleksów leśnych Polski. Puszcza Augustowska leży w północno-wschodniej części Europy. Wśród licznych borów ze znaczną przewagą sosny oraz domieszką grądów i olsów usytuowane są wiejskie enklawy oraz osady leśne. Region charakteryzuje się najniższym w tej części Europy zanieczyszczeniem powietrza i wód. To unikatowe tereny o bogatych walorach przyrodniczych, które zyskały miano Zielonych Płuc Polski. Przez tereny puszczy przepływają wododziały Wisły oraz Niemna. Występują tutaj liczne jeziora, podmokłe łąki oraz torfowiska. Ukształtowanie terenu w dużej mierze jest efektem procesów geologicznych, jakie miały miejsce w czasie ostatniego zlodowacenia (80–12 tys. lat temu). Obserwujemy tutaj tereny o charakterze pagórkowatym czy falistym przy znacznej dominacji równiny sandrowej. Surowy klimat puszczy sprawia, że w tutejszych lasach znajdziemy gatunki roślin stanowiące swoiste relikty północy: brzoza niska, cis, borówka bagienna, zimoziół północny oraz rosiczki. Tereny Puszczy Augustowskiej zamieszkuje ok 2 tys. gatunków zwierząt, w tym niemal wszystkie krajowe gatunki płazów i gadów, 30 gatunków ryb oraz ssaki: wilk szary, jenot, ryś, borsuk, jeleń szlachetny, łoś, sarna, zające, bóbr, piżmak, wydra, żubr.
