Kanał Augustowski
Najcenniejszym obiektem techniki, zlokalizowanym na terenie Gminy Płaska, łączącym walory zabytku z przepięknym krajobrazem przyrodniczym jest Kanał Augustowski. Kanał Augustowski był budowany w latach 1823-1839. Zabytek ten miał wielu budowniczych i fundatorów. Obecnie posiada 18 śluz służących do przeprawiania się różnym jednostkom pływającym oraz 23 jazy regulujące poziom wody na całej długości Kanału. Z 18 śluz, aż 15 z nich znajduje się po stronie Polskiej, a 3 po stronie Białoruskiej. Najcenniejszy i najładniejszy odcinek Kanału Augustowskiego zlokalizowany jest na terenie Gminy Płaska. Do najładniejszych, starannie odrestaurowanych śluz i terenów, należą śluza Perkuć wraz otaczającym go terenem oraz śluzy: Tartak, Kudrynki, Paniewo i Kurzyniec. Pozostałe śluzy położone na terenie Gminie Płaska jak śluza Gorczyca, Mikaszówka czy śluza Sosnówek, są to również kompleksy techniczno-przyrodnicze, odrestaurowane w przepiękny sposób. Warto zauważyć, że wszystkie śluzy zostały odtworzone wg. dokumentacji i oryginalnych projektów z początku XIX wieku. Pomysł budowy kanału łączącego dorzecze Wisły i Morze Bałtyckie poprzez rzekę Niemen, powstał w okresie, gdy trwała wojna handlowa Prusko –Rosyjska. Królestwo Polskie cieszyło się wówczas znaczną autonomią i, co najważniejsze, miało zdolnych ministrów, takich jak: Stanisław Staszic czy Ksawery Drucki-Lubecki. Pomysł budowy Kanału Augustowskiego, zrodził się w głowach polskich ministrów, jednak wymagał akceptacji ze strony cara Aleksandra I. Warto wspomnieć, że była to, ówcześnie, najdroższa inwestycja Królestwa Polskiego.
Pierwsze prace przygotowawcze (wytyczanie terenów, prace geologiczne, projekty techniczne, przygotowywanie podjazdów do miejsc budowy śluz i inne) przy budowie Kanału rozpoczęły się 15 czerwca 1823. Prace te prowadziły dwie grupy. Jedna z nich to polska ekipa, kierowana przez płk Ignacego Prądzyńskiego, druga zaś to rosyjska grupa, dowodzona przez płk Karola I. Reese. Prace te trwały do listopada 1823 r. W maju 1824 r. car Aleksander I wstępnie zatwierdził plany budowy i ruszyła budowa Kanału Augustowskiego. Formalnie plan budowy zatwierdził car Aleksander I w lutym 1825 r.
Przed wybuchem Powstania Listopadowego, większa część Kanału Augustowskiego była już przygotowana do użytkowania. Budowa Kanału została ukończona w 1839 r. Inwestycja ta była finansowana z budżetu Królestwa Polskiego, a następnie z pożyczek Banku Polskiego.
Niewątpliwie Kanał Augustowski jest jednym najładniejszych zabytków techniczno-przyrodniczych w Polsce, a może i w Europie. Został wybudowany w przepięknym otoczeniu jezior i lasów Puszczy Augustowskiej. Swojej gospodarczej roli, w zasadzie, nigdy nie spełnił, jednak odgrywa znacznie ważniejszą rolę, jest bowiem stymulatorem rozwoju turystyki i nadzieją na ożywienie gospodarcze słabo rozwiniętych ekonomicznie terenów północno-wschodniej części Polski.
Turyści odwiedzający Gminę Płaska, mają doskonałą okazję oglądać dzieło inżynierów z początku XIX wieku. Można śmiało stwierdzić, że nie tylko oglądać, ale też doświadczać kunsztu budowlanego, mądrości i staranności planistów i budujących. Spływy kajakowe Kanałem Augustowskim, śluzowania to niezapomniane atrakcje w okresie letnim. Kanał Augustowski powyżej malowniczej miejscowości Mikaszówka jest zasilany wodami rzeki Czarna Hańcza. Jedna odnoga Czarnej Hańczy płynie od miejscowości Rygol jako Smolnica lub dalej jako Czarna Hańcza a druga odnoga wpada do Kanału Augustowskiego. Obie odnogi ostatecznie wpadają do rzeki Niemen (na Białorusi). Na pewno niepospolitą przygodą jest spływ kajakowy rzeczką Czarną Hańczą oraz szlakiem Kanału Augustowskiego, wraz ze śluzowaniami.
